پیشرفت سریع فناوری و تحولات بی سابقه در توسعه ارتباطات بین المللی در جریان جهانی شدن موجب شده است که رویارویی جوامع بشری به طریقی از شکل برخوردهای نظامی به رقابت های فناوری تبدیل شود. در قرن حاضر یکی از شاخص های توسعه یافتگی، واحدهای تحقیق و توسعه (RD) بوده و این عامل باعث جداسازی کشورهای غنی از کشورهای فقیر است. رشد تحقیقات توسعه ای در هر کشور با ایجاد فضای ملی تحقیق و توسعه و افزایش شاخص های سرمایه گذاری نیروی انسانی، اطلاعات و اطلاع رسانی در تحقیق و توسعه امکان پذیر خواهد بود.
بی تردید توسعه و استقلال واقعی کشورها با توانایی در تولید علم و توسعه علمی- تحقیقاتی نسبت مستقیم دارد. به عبارت دیگر، پیشرفت کشورها در گرو پیش بینی آینده و بازنگری در عملکرد و اهداف، تبیین وضع موجود و ترسیم مسیر آتی توسعه به منظور یافتن پاسخ برای نیازهای محلی، منطقه ای، ملی و جهانی است. در دنیای امروز هر ملتی برای ادامه حیات و بقای خود و نیل به خود اتکایی، استقلال و تسلط سرنوشت و حفظ آرمانها و دستیابی به توسعه درونزا راهی جز از طریق تحقیق و پژوهش ندارد. به طور قطع، یکی از مهم ترین عوامل پویایی و رشد سازمان ها، مراکز علمی و دانشگاهی، نیروی محقق آنهاست.