فرمایشات علی علیه السلام درباره طلب علم
قال رسول الله صلی الله علیه وآله : ((نور الحکمة الجوع و التباعد من الله العزیز الشبع .لاتشبعوا فیطفی نور المعرفة من قلوبکم و من یات فی خفة من الطعام بات و حورالعین حوله ، لاتمیتوا القلوب بکثرة الطعام و الشراب فان القلوب کالزرع اذا کثر الماء فسد الزرع )).(105)
حکمت ، در گرسنگی است و دوری از خداوند عزیز در سیری است سیر نباشید که نور معرفت از قلبهای شما خاموش شود، کسی که شب را سر کند در حالیکه از طعام و غذا سبک باشد شب را سحر کرده در حالی که حورالعین در اطراف وی بوده است .
قلبها را با بسیاری طعام و آشامیدنی نمی رانید زیرا قلبها مانند زراعت می باشند وقتی آب زراعت زیاد شد فاسد گردد.
حضرت لقمان به فرزندش فرمود:
((یا بنی اذا ملئت المعدة ماتت الحکمة و خرجت بیت الحکمة و قعدت الاعضاء عن العبادة لان الحکمة کالعروس ترید بیت الخالی )).
فرزندم هنگامی که معده پر گردد حکمت می میرد و خانه حکمت (قلب ) خراب گردد و اعضاء و جوارح از عبادت بازماند چون حکمت مانند عروس خانه خلوت می خواهد.(106)
((الطالب العلم عز الدنیا و فوز الاخرة )).
برای جوینده علم عزت دنیا و پیروزی آخرت است .(107)
یکی از تلاشهای حضرت علی (ع) در راستای ارزشهای عقلانی رواج علم و علم گرایی در جامعه بود گذشته از توجه اساسی به علم حضرت سعی می کرد که بینش علمی کلی را در بین عموم مردم و زندگی روزمره آنها به وجود آورد امام (ع) در نصیحت به مردم می فرماید:
«پس به سوی کشتزار دانش بشتابید پیش از آنکه بوته آن خشک شود و پیش از آن که به خود پردازید و فرصت گرفتن علم از منبع آن و اهل آن از دست رود.» (1)
در جای دیگر امام (ع) همین مفهوم را قابل درک تر و ملموس تر برای مردم بیان کرده تا بفهماند که علم باید با زندگی عجین گردد و اینکه انسان در تمام مراحل زندگی بشدت به آن نیازمند است. امام (ع) می فرماید:
ادامه مطلب...
نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » محمدحسین ( پنج شنبه 88/9/19 :: ساعت 7:54 عصر )
