مهربان اما مستقل
خشم و محبت در نوجوانی و جوانی
تـجربه ها و تحقیق ها نشان داده است که اغلب ترس های موهوم و بی پایه دوران کودکی (مانند ترس از تاریکی و تنهایی و حیوانات و...) در دوره جوانی ازبین رفته و جای خود را به ترس های جدیدی که مخصوص این دوره است می دهند.
آن دسته از ترس های دوره جوانی و نوجوانی که به کارهای مدرسه مربوط می شود به احساس نقص و ناتوانی و زیاده روی در اثبات مقام و موقعیت اجتماعی مربوط می شوند.مـمـکـن اسـت تـنها گفتگوی میان دوستان و یا خویشاوندان و یا مطالعه بعضی از موضوعات یا شنیدن خبرهایی از رسانه ها، اضطراب و پریشانی او راتحریک کند.
او در هـراس است که مبادا در امتحان ها موفق نشود و یا در آینده با شکست روبه رو شود و از عهده انجام تکالیف مدرسه به خوبی برنیاید و موردتحقیر و سرزنش قرار گیرد ، می ترسد موقعیت او در کـلاس درس ، مـتـزلـزل شـده و مـورد تـمـسخر آموزگار و همکلاسی هایش قرار گیرد و در آن هنگام ،قادر به پاسخگویی نباشد.
نـوجوان به همان اندازه که دوست دارد ، مستقل و دور از والدین زندگی کند ، به همان میزان به آنان علاقه مند و وابسته است ، به خصوص ترس و وحشتی او را فرا می گیرد که مبادا والدین او بیمار شـده و یـا مـصـیـبـتـی بـرایـشـان پیش آید و یا یکی از آنان را از دست بدهد.
بنابراین ، ترس و اضطراب از آینده ای مجهول ، کمرویی و گریز از موقعیت های زندگی ، پریشانی و افـسـردگـی بـه خـاطر غوطه ور شدن در ناراحتی های گذشته ، همه و همه ، شخصیت نوجوان را مـتـزلـزل و او را دچـار نگرانی های روحی و روانی می کند، در این زمان و موقعیت است که جوان ، نـیـازمـند یک پایگاه امن فکری و محل اتکای روحی مطمئن می باشد ، تا این که قلب او از دلهره و اضـطـراب درباره آینده و هراس و نگرانی در مورد زمان حال ، باز داشته و برای ادامه زندگی به او آرامش بخشد.
در چنین شرایطی یاد خدا مایه آرامش دل جوان می گردد و با صفای باطنی که دارد و گرایش مـذهـبـی کـه در فطرتش نهفته است ، نقطه امید در قلبش روشن می شود و اضطراب روانی اش کاهش می یابد.
تجربه ، نشان داده است ، جوانانی که به خدا ایمان داشته و در حوادث زندگی به او توکل می کنند ، تـرس واضـطراب به دلشان راه نمی یابد و همواره در صحنه های زندگی با عزمی راسخ و اراده ای پـولادیـن در بـرابـر حـوادث ، پـایداری نشان می دهند ، به طوری که اطرافیان را شیفته ی شجاعت و ابتکارخود کرده و به شگفتی وامی دارند.صـحـنـه هـای جنگ در سالهای اخیر، بیانگر این شجاعت های ناشی از ایمان به خداست .
خشم در جوان
در جـوان ، خشم یک حالت تهاجمی و دفاعی است که هرگاه منافع و مصالح شخصی اش به خطر افتد یا مانعی در رسیدنش به هدف پیش آید و یادر انجام کاری ناتوان باشد ، در او ظاهر می گردد.
واکـنـشـهای خشم در جوان بسیار متفاوت است ، به خصوص در اوایل بلوغ ، در عده ای به صورت تـمـرد و سـرپـیـچی و در برخی به گونه داد و فریاد کشیدن و در عده ای دیگر به صورت سکوت هـمـراه بـا اخـم و گـوشه گیری و افسردگی نمایان می شود ، زمانی به صورت عکس العمل های تکراری ازقبیل : کوبیدن پا به زمین و یا در به دیوار، ظاهر می گردد.
ادامه مطلب...
نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » محمدحسین ( دوشنبه 89/2/13 :: ساعت 8:45 صبح )
